African way of life
Blijf op de hoogte en volg Lieselotte
18 November 2014 | Kenia, Embu
Hallo iedereen,
Allereerst moet ik even zeggen dat het goed met me gaat en dat ik blij ben om na 58 uur (in plaats van 14,5) in Embu te zijn. In elk geval is het leven zo anders dan in Nederland. Terwijl winterjassen, truien en laarzen normaal zijn in Nederland, loop ik hier lekker in mijn fabulous harembroek en topje. Ik moet zeggen dat de zon best fel is, maar dat ik hem wel gemist heb en er geen bezwaar tegen heb.
Gisteren gingen we voor het eerst naar het project en zouden we introductie krijgen, maar onze projectleider was weg en komt pas zaterdag terug. Dit maakt dat we nog steeds niet goed weten wat we moeten doen in het weeshuis. We hebben gisteren wel al even kennis gemaakt met de kinderen. Het weeshuis is erg klein, maar de kinderen lijken erg gelukkig. Het is een big happy family en iedereen maakt daar plezier met elkaar. De kinderen waren ook erg enthousiast.
Mensen zijn allemaal erg aardig en blij met alles wat ze hebben. Zo kregen we gisteren een rondleiding in een hotel en mochten we zelfs in elke kamer kijken (ja, ook met mijn vieze slippers). Vandaag hadden we eindelijk een dag om bij te komen van onze reis. We sliepen lekker uit en zijn naar Embu town geweest om nieuwe simkaarten en boodschappen. In de winkel waren mensen ook zichtbaar blij dat we er waren en we kregen zelfs een knuffel toen we eindelijk vuilniszakken hadden gevonden. Afrikaanse tijd is iets wat wel een omschakeling van denken vraagt. Te laat komen is bijna de norm en niks is een probleem. Mensen zijn heel relaxed: polle polle.
Verder is de staff in ons guesthouse ook erg aardig. Ze koken voor ons (al eten we nog niet zo veel, 2x warm eten is wennen), ze lossen onze problemen op en leren ons Swahilli (asanti=thank you). Vanavond gaan we chipatta (of hoe je het ook spelt) eten. Dat zijn een soort pannenkoeken en dat is echt zo lekker! Over het algemeen vind ik de Keniaanse keuken niet vervelend. Ook eten we wel eens westers (pasta!) met een Afrikaanse twist. Keniaanse thee is echter niet mijn favoriet. Dat is thee met heel veel melk. Meer melk dan thee eigenlijk.Voor de rest vind ik het eten echt lekker (al zal met kerst rijst mijn neus uitkomen).
Nouja, er gebeurt dus genoeg aan de andere kant van de evenaar en ik hoop snel weer iets te laten horen.
Liefs,
Lieselotte
Allereerst moet ik even zeggen dat het goed met me gaat en dat ik blij ben om na 58 uur (in plaats van 14,5) in Embu te zijn. In elk geval is het leven zo anders dan in Nederland. Terwijl winterjassen, truien en laarzen normaal zijn in Nederland, loop ik hier lekker in mijn fabulous harembroek en topje. Ik moet zeggen dat de zon best fel is, maar dat ik hem wel gemist heb en er geen bezwaar tegen heb.
Gisteren gingen we voor het eerst naar het project en zouden we introductie krijgen, maar onze projectleider was weg en komt pas zaterdag terug. Dit maakt dat we nog steeds niet goed weten wat we moeten doen in het weeshuis. We hebben gisteren wel al even kennis gemaakt met de kinderen. Het weeshuis is erg klein, maar de kinderen lijken erg gelukkig. Het is een big happy family en iedereen maakt daar plezier met elkaar. De kinderen waren ook erg enthousiast.
Mensen zijn allemaal erg aardig en blij met alles wat ze hebben. Zo kregen we gisteren een rondleiding in een hotel en mochten we zelfs in elke kamer kijken (ja, ook met mijn vieze slippers). Vandaag hadden we eindelijk een dag om bij te komen van onze reis. We sliepen lekker uit en zijn naar Embu town geweest om nieuwe simkaarten en boodschappen. In de winkel waren mensen ook zichtbaar blij dat we er waren en we kregen zelfs een knuffel toen we eindelijk vuilniszakken hadden gevonden. Afrikaanse tijd is iets wat wel een omschakeling van denken vraagt. Te laat komen is bijna de norm en niks is een probleem. Mensen zijn heel relaxed: polle polle.
Verder is de staff in ons guesthouse ook erg aardig. Ze koken voor ons (al eten we nog niet zo veel, 2x warm eten is wennen), ze lossen onze problemen op en leren ons Swahilli (asanti=thank you). Vanavond gaan we chipatta (of hoe je het ook spelt) eten. Dat zijn een soort pannenkoeken en dat is echt zo lekker! Over het algemeen vind ik de Keniaanse keuken niet vervelend. Ook eten we wel eens westers (pasta!) met een Afrikaanse twist. Keniaanse thee is echter niet mijn favoriet. Dat is thee met heel veel melk. Meer melk dan thee eigenlijk.Voor de rest vind ik het eten echt lekker (al zal met kerst rijst mijn neus uitkomen).
Nouja, er gebeurt dus genoeg aan de andere kant van de evenaar en ik hoop snel weer iets te laten horen.
Liefs,
Lieselotte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
