Polle Polle?! deel 2
Blijf op de hoogte en volg Lieselotte
24 November 2014 | Kenia, Embu
Welkom terug bij Lieselottes Avonturen in Kenia (LAIK)
Zaterdag sliepen we maar eens uit, omdat de bedden in Kenia fantastisch liggen. Daarna dachten we 'snel' de was te gaan doen. Dit faalde enorm. Zelf alles op de hand wassen is toch best zwaar en mijn witte sokken bleven bruin. Gelukkig was mamma Edwin daar om mijn sokken schoon te boenen (jaja, ik heb mijn redster in nood gevonden!). 's Middags gingen we wederom naar het project om kennis te maken met Ruth, de leidster van Toto Love. We hebben gesproken over de bonte avond en kwamen erachter dat er nog veel moet gebeuren (geen plaats of crowd, repeteren etc). We hebben samen besloten om het het thema 'Christmas' (hoe voorspelbaar) te geven. Er is een modeshow, een dansgroep, een zangsessie en een toneelstuk (Ik loof 1 keniaanse sheilling uit voor het raden van de juiste tak). Verder is een nieuw meisje in het huis, Annalore. 's Avonds dronken we wijn die eigenlijk vies was en speelden 30 seconds met Kiki, Eline en Linda. Ik begin steeds meer mijn stress onder controle te houden (Hartkloppingen kwamen niet voor). Uiteindelijk gingen we vroeg slapen, omdat we uitgerust moesten zijn voor zondag.
Zondag ging de wekker dan ook vroeg, want we gingen naar Mount Kenya.Ja, Lieselotte wilde Turkije nog eens dunnetjes overdoen (sorry Marieke) De taxi was er om 8.10, wat bijna te vroeg is voor Keniaanse begrippen. Gelukkig was de rit naar Mount Kenya wel Keniaans, gezellig met vier op de achterbank, geld betalen aan de politie om door te mogen rijden en hobbelige wegen die normaal gesproken alleen voorkomen in hobbelen hobbelen gat in de weg. Rond 10.00 begonnen we gewapend op bergschoenen aan onze wandeltocht. Deze berg was zo anders dan die in Turkije. We liepen meer door een soort jungle, inclusief lianen en aapgeluiden, nauwe paden en te gladde stenen. Je raadt het al, Lieselotte ging vol op haar plaat. 's Middags aten we hollands (aardappelen en boontjes) met obers die gebrekkig Nederlands spraken. Het werd namelijk gerund door Nederlanders (Nederlanders, je vindt ze overal dus ook in de middle of nowhere in Kenia) en verder ontspanden we na onze zware tocht. Deze dag was astmatisch gezien best zwaar en heftig, maar ik ben niet benauwd geworden door naar mijn lichaam (en muziekjes als reminder) te luisteren. Ook zijn we nog naar de waterval geweest, waar het heel glad was met smalle treden. Dit vond ik eerst eng, maar ik heb mezelf erover heen gezet. Aan het einde van de dag was ik moe en voldaan. Ik ben trots op wat we bereikt hebben, aangezien Kiki, Eline en Linda nog geen ervaring hadden met berg beklimmen en het voor mij op gezondheidsgebied zwaar was. 's Avonds gingen we terug in Keniaanse + stijl (4 personen op de achterbank, een bestuurder, en een kind op schoot op de andere stoel voorin). Zo zie je maar kijkbuiskinderen, in Kenia snappen ze niks van verkeersregels, maar het werkt als een trein. Terug in Embu keken we een aflevering van grenzeloos verliefd waar Bush en Jorine in voor kwamen. Ik viel uiteindelijk als een blok in slaap.
Vandaag waren we op tijd op het project en werden begroet door een Chineense vechtfilm met een swahilische voice-over die zeker niet geschikt was voor vier-jarigen. Gelukkig werd het na een half uur beter en gingen we over op Tarzan en later op Frozen. Frozen domineert de wereld en zelfs alle kinderen in Kenia die geen begrip van sneeuw hebben (do you wanna build a snowman?!) zijn er gek op (Let the storm rage ON, the cold never bothered me anyway!). Na het hoogtepunt van Let it go met Idina Menzel in haar defying gravity 2.0 stijl, besloten de kinderen dat het tijd was om buiten een spel te doen met een bal. Hoewel ik geen held ben in balspelletjes en ze het liefst vermijd, besloot ik toch om op het verzoek van de kinderen in te gaan en me in het mijnenveld te begeven. Dit leidde tot een kind dat tegen me aanrende met als gevolg dat ik weer op de grond lag. 's Middags gingen we met een van de aunties naar de markt, waar het stonk en iedereen ons erg interessant vonden (does white people exist in Embu?! what the hell!). We werden wel afgezet, vanwege Mzungus (blank in swahili). Toch fijn dat ik weet dat we zo gewaardeerd worden. Het eten van het project viel wederom niet goed (lang leve ORS), maar gelukkig gaan we zo lekker pasta eten.
Nu ben ik uitgepraat denk ik. Ja, zelfs ik heb daar wel eens last van.
Tot de volgende keer!
kwaheri en liefs,
Lies
Zaterdag sliepen we maar eens uit, omdat de bedden in Kenia fantastisch liggen. Daarna dachten we 'snel' de was te gaan doen. Dit faalde enorm. Zelf alles op de hand wassen is toch best zwaar en mijn witte sokken bleven bruin. Gelukkig was mamma Edwin daar om mijn sokken schoon te boenen (jaja, ik heb mijn redster in nood gevonden!). 's Middags gingen we wederom naar het project om kennis te maken met Ruth, de leidster van Toto Love. We hebben gesproken over de bonte avond en kwamen erachter dat er nog veel moet gebeuren (geen plaats of crowd, repeteren etc). We hebben samen besloten om het het thema 'Christmas' (hoe voorspelbaar) te geven. Er is een modeshow, een dansgroep, een zangsessie en een toneelstuk (Ik loof 1 keniaanse sheilling uit voor het raden van de juiste tak). Verder is een nieuw meisje in het huis, Annalore. 's Avonds dronken we wijn die eigenlijk vies was en speelden 30 seconds met Kiki, Eline en Linda. Ik begin steeds meer mijn stress onder controle te houden (Hartkloppingen kwamen niet voor). Uiteindelijk gingen we vroeg slapen, omdat we uitgerust moesten zijn voor zondag.
Zondag ging de wekker dan ook vroeg, want we gingen naar Mount Kenya.Ja, Lieselotte wilde Turkije nog eens dunnetjes overdoen (sorry Marieke) De taxi was er om 8.10, wat bijna te vroeg is voor Keniaanse begrippen. Gelukkig was de rit naar Mount Kenya wel Keniaans, gezellig met vier op de achterbank, geld betalen aan de politie om door te mogen rijden en hobbelige wegen die normaal gesproken alleen voorkomen in hobbelen hobbelen gat in de weg. Rond 10.00 begonnen we gewapend op bergschoenen aan onze wandeltocht. Deze berg was zo anders dan die in Turkije. We liepen meer door een soort jungle, inclusief lianen en aapgeluiden, nauwe paden en te gladde stenen. Je raadt het al, Lieselotte ging vol op haar plaat. 's Middags aten we hollands (aardappelen en boontjes) met obers die gebrekkig Nederlands spraken. Het werd namelijk gerund door Nederlanders (Nederlanders, je vindt ze overal dus ook in de middle of nowhere in Kenia) en verder ontspanden we na onze zware tocht. Deze dag was astmatisch gezien best zwaar en heftig, maar ik ben niet benauwd geworden door naar mijn lichaam (en muziekjes als reminder) te luisteren. Ook zijn we nog naar de waterval geweest, waar het heel glad was met smalle treden. Dit vond ik eerst eng, maar ik heb mezelf erover heen gezet. Aan het einde van de dag was ik moe en voldaan. Ik ben trots op wat we bereikt hebben, aangezien Kiki, Eline en Linda nog geen ervaring hadden met berg beklimmen en het voor mij op gezondheidsgebied zwaar was. 's Avonds gingen we terug in Keniaanse + stijl (4 personen op de achterbank, een bestuurder, en een kind op schoot op de andere stoel voorin). Zo zie je maar kijkbuiskinderen, in Kenia snappen ze niks van verkeersregels, maar het werkt als een trein. Terug in Embu keken we een aflevering van grenzeloos verliefd waar Bush en Jorine in voor kwamen. Ik viel uiteindelijk als een blok in slaap.
Vandaag waren we op tijd op het project en werden begroet door een Chineense vechtfilm met een swahilische voice-over die zeker niet geschikt was voor vier-jarigen. Gelukkig werd het na een half uur beter en gingen we over op Tarzan en later op Frozen. Frozen domineert de wereld en zelfs alle kinderen in Kenia die geen begrip van sneeuw hebben (do you wanna build a snowman?!) zijn er gek op (Let the storm rage ON, the cold never bothered me anyway!). Na het hoogtepunt van Let it go met Idina Menzel in haar defying gravity 2.0 stijl, besloten de kinderen dat het tijd was om buiten een spel te doen met een bal. Hoewel ik geen held ben in balspelletjes en ze het liefst vermijd, besloot ik toch om op het verzoek van de kinderen in te gaan en me in het mijnenveld te begeven. Dit leidde tot een kind dat tegen me aanrende met als gevolg dat ik weer op de grond lag. 's Middags gingen we met een van de aunties naar de markt, waar het stonk en iedereen ons erg interessant vonden (does white people exist in Embu?! what the hell!). We werden wel afgezet, vanwege Mzungus (blank in swahili). Toch fijn dat ik weet dat we zo gewaardeerd worden. Het eten van het project viel wederom niet goed (lang leve ORS), maar gelukkig gaan we zo lekker pasta eten.
Nu ben ik uitgepraat denk ik. Ja, zelfs ik heb daar wel eens last van.
Tot de volgende keer!
kwaheri en liefs,
Lies
-
24 November 2014 - 20:04
Willeke Breure:
Hoi Lies, Wanneer gaan jullie van start met je Christmas acts? Wie schrijft het plan en hoeveel kinderen gaan er mee doen? Kunnen jullie niet iets leuks verzinnen met de kinderen om te knutselen of iets dergelijks? Je hebt toch attributen bij je? Fijn om te horen dat je je ORS niet voor niets hebt meegenomen, alhoewel ik me afvraag hoe jullie dit oplossen als de WC maar 1 keer per uur doorgetrokken kan worden! Ik wens je een aangename avond toe en als je eraan toe bent welterusten!
Liefs mammie -
24 November 2014 - 22:58
Tanja:
Heey Lies, wil het al een beetje wennen daar? Je hebt al goed van de Keniaanse grond kunnen proeven. Veel succes nog met het project en vergeet niet om te genieten van de tijd die je daar bent! Groetjes van de pittLoreske Schenkdijk! Liefs, Tanja. -
26 November 2014 - 14:30
Anton Pietjouw:
Hallo
wat leuk om je blog te lezen.
ik wens je veel succes daar en tot gauw.
groeten van anton pietjouw -
26 November 2014 - 15:48
Colinda Stam:
Hallo Lieselotte,
Leuk om je blog te volgen, je schrijft zoals je praat en dat leest makkelijk weg!
Heerlijk dat je het zo goed naar je zin hebt daar en wat je lijn betreft dat komt vanzelf goed met het eten wat je niet lekker vind haha
Geniet van deze mooie tijd, die pakken ze je niet meer af.
Ik reis met je mee via je blog!
Succes en groetjes,
Colinda Stam -
26 November 2014 - 21:25
Mirjam:
Hey Lies!
Super knap van je dat je die wandeltocht hebt gedaan! Het klinkt echt heel bijzonder allemaal! :) En leuk dat je een bonte avond gaat doen, doet me denken aan onze mooie middelbare school bonte avond.
Liefs Mirjam -
30 November 2014 - 17:10
Opa Verhage:
Hoi Lieselotte,,
oma en opa vinden je heel ondernemend doe je best maar om de kinderen veel te leren'
je hebt leuke verhalen geschreven.heel veel liefs van ons twee beitjes . -
30 November 2014 - 22:13
Anneke:
Hoi Lieselotte.
Net je hele verslag gelezen. Wat een reis was dat he.
Maar gelukkig toch op de plaats van bestemming gekomen.
Zo ik het begrijp doen jullie veel voor de kinderen.
Probeer ze maar te laten merken dat ook zij waardevol zijn.
Geniet nog maar van je verdere tijd daar en ik kijk weer uit naar je verslag.
Lieve groetjes,
Anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
