Polle Polle?! deel 1

Woensdag hadden we een introductie met de andere groep, Jorine en Bush en de volledige staff van Jubet. Deze intro duurde 6 uur, dus dat was erg lang. Er zijn topics over gezondheid, het project zelf, Jubet Foundation, veiligheid en entertainment. Dit begon wel op zijn Keniaans, inclusief gebed en worshipsong geleid door mama Edwin. Dit was erg bijzonder en heeft me zeker wel geïnspireerd. Een aantal slogans kan ik noemen:
- Join the team to share the dream
- Die empty, do what you were born to do. Just die when you have nothing left to do.
- When you want to change people's lives, you have to change your own life. Fullfil the purpose of life.
Het warme welkom, het beschrijven van de kleine dingen die wij kunnen doen als westerling die levens van anderen kunnen veranderen doen mij erg goed.
Ik was erg geraakt, maar dat snappen jullie al.

Donderdag gingen we dan (inclusief Keniaans halfuurtje) richting ons project, waar we spelletjes met de kinderen deden. Normaal gesproken zitten de kinderen hele dag voor de tv te kijken naar swahilische voice-overs met radom achtergrondgeluiden. Met een beetje geluk zit er iets meer niveau in en wordt een disneyfilm opgezet (jaaaaaaa, Disney is essentieel in de wereld van het kind). Ik kon zien dat kinderen het erg leuk vonden dat we spelletjes deden en dat er ook iemand van de leiding met hen speelde. Wij hadden chips gekocht en waren zeer gelukkig dat dit ook in Kenia was, maar de goede smaak vinden is lastig. Wij betaalden €2.00 voor chips met azijnsmaak. 's Avonds speelden we 30 seconds. Dat betekent verhoogde bloeddruk, hyperventilatie neigingen en hilarische momenten. (Kiki: niet pratend water... Eline: Stille Oceaan)

Vrijdag ontbeten we met pannenkoek. En oh mijn hemel, dat was goddelijk (Sorry mam, afvallen doe ik na Kenia). Op het project vonden we het van belang om Nederlandse culturele hoogstandjes te verspreiden in Kenia (hoofd, schouder, knie en teen knie en teen of head shoulders knees and toes). De kinderen vonden het erg fantastisch, wij het eten daar niet te eten. 's Middags gingen we geld wisselen in de stad, langs Jubet waar we de staff (en de andere Kenia groep) ontmoetten. Daarna gingen we naar de supermarkt, waar we gefouilleerd werden (geen uitzondering, voor de veiligheid). Ik heb de Kenianen vreemd zien kijken toen we de megazak popcorn kochten en chips insloegen alsof dit het belangrijkste levensdoel is. 's Avonds waren we moe en ging ik erg vroeg slapen.